Page 33 - Forti voorjaar2018
P. 33
Karin en ik gaan maar weinig uit. Met het hele gezin uit eten komt niet heel veel voor, maar ook
met z’n tweetjes niet. Maar af en toe komt het er toch van.
Enkele maanden geleden zijn we met de jongens naar de laatste show van Percossa geweest:
fantastisch! Een slagwerkgroep met een professionele show met heel veel humor. Echt een
aanrader!
Deze voorstelling was in de Koninklijke Schouwburg.
Doordat ik online kaarten had besteld kreeg ik op een gegeven moment een aanbieding om “voor
weinig” een andere voorstelling te bezoeken.
Kijkend naar het aanbod viel mijn oog op “Wëreldbänd” met de voorstelling “SLÄPSTICK”.
Op Youtube heb ik een aantal filmpjes van deze groep bekeken en het zag er veel belovend uit.
Muziek en heel veel humor. Karin wilde hier niet te veel filmpjes van bekijken, want het is zonde
als je een groot deel van de show al online hebt gezien als je nog naar de voorstelling moet.
De voorstelling “SLÄPSTICK” volgens de aankondiging:
Na het grote succes van SLÄPSTICK op het internationale theaterfestival Edinburgh afgelopen
zomer is de Wëreldbänd weer terug in de Nederlandse en Vlaamse theaters. In deze voorstelling
brengt de Wëreldbänd een ode aan de muzikale komiek: van de middeleeuwse troubadour tot aan
Spike Jones, van de Marx Brothers tot aan Grock en Mini & Maxi. Geïnspireerd door deze zo
bewonderde voorgangers maakt de Wëreldbänd zijn eigen variété en geeft daarnaast een draai
aan beroemde scènes van Charlie Chaplin, Buster Keaton en Laurel & Hardy. Het resultaat is een
show van 2 x 50 minuten waarin je meegenomen wordt naar de tijd van de jaren ’ 20-‘30 met
muzikale virtuositeit, stomme film, ontroering en humor, het grootste en het allerkleinste, kleur en
zwart-wit, en bovenal SLÄPSTICK!
Mooi verhaal, maar ook absoluut waar.
Voor de voorstelling begint de interactie met het publiek al. De één loopt zwijgend door de zaal om
de bezoekers te verwelkomen en ook op het podium gebeurt al van alles. Warming-up oefeningen
en zelfs helemaal omkleden.
Gedurende de show veel grappen, goed bedachte scenario’s en uiteraard veel muziek.
Er wordt goed gebruik gemaakt van verschillende attributen en decorstukken.
De spelers zijn allemaal heel veelzijdig en beheersen diverse instrumenten (het één iets beter dan
het ander, maar daar kan je absoluut door heen kijken).
Ook tijdens de pauze wordt het publiek nog vermaakt. Er vliegt regelmatig een bal door de zaal.
Kortom een absolute aanrader.
En dat wij daarin niet alleen zijn blijkt wel uit het feit dat zij onlangs de Johan Kaart Prijs 2018
hebben gewonnen, een prestigieuze theaterprijs welke al eerder uit werd gereikt aan onder andere
André van Duin, Youp van ’t Hek, Herman Finkers en Simone Kleinsma.
Patrick